براساس این گزارش خواندنی "اکونومیست" *، گویا غیر از ایران برزیل هم با مشکل بازنشستگان و مطالبات آنها روبهرو است! طی سال ها قوانین سخاوتمندانه افزایش مزایای بازنشستگی و پایین آمدن سن بازنشسته شدن در کنار بالا رفتن نرخ امید به زندگی که باعث طولانی تر شدن دوره دریافت حقوق بازنشستگی می شود، نه تنها باعث کاهش انگیزه کار و فعالیت شده بلکه اکنون دولت برزیل را با کسری عظیم صندوق های بازنشستگی مواجه کرده است. گسیل منابع مالی کشور جهت پرداخت حقوق بازنشستگان باعث کمیابی سرمایه مالی و دورقمی شدن نرخ بهره در این کشور شده که خود یکی از دلایل کاهش سرمایه گذاری و رکود فعلی اقتصاد است که باعث دمیدن در مشکلات اداره صندوق های بازنشستگی نیز میشود. خبر خوب برای برزیل آن است که دولت جدید قصد کرده که دست به اصلاحات بزرگی بزند و در پی افزایش سن بازنشستگی، کاهش مزایای بیوه های بازنشستگان، محدود کردن پیوند رشد حقوق بازنشستگی با رشد حداقل دستمزدها به بازنشستگانی که حداقل دستمزد دریافت می کردند و متوازن کردن دخل و خرج بودجه دولت است. فعالین اقتصادی از این اصلاحات حمایت کرده اند زیرا از همین الان زمزمه کاهش نرخ بهره به گوش میرسد اما، حزب چپگرای مخالف دولت(که رهبرانش از قضا به فساد مالی هم متهم اند!) که با تغییر در قانون اساسی در جهت بزل و بخشش های پوپولیستی به بازنشستگان، خود از مسببان اصلی رکود فعلی حاکم بر اقتصاد برزیل و برشکستگی پنهان صندوقهاست، طبق معمول با این اصلاحات مخالفت میکند و آن را حمله به فقرا تعبیر کرده است! علی رغم این به نظر می آید دولت فعلی برزیل عزمش را برای این تغییرات بزرگ جزم کرده است.
در این میانه دولت ایران است که همچنان غافل از ریشه های مشکل صندوق های بازنشستگی، هرسال با اختصاص منابع بیشتری از بودجه عمومی به صندوق های برشکسته این زخم عمیق را سرهم بندی می کند و باعث می شود که سال های آینده درمان آن دشوار تر و دردناک تر شود.
